Abdülkadir Karaman - Umut

[moRojeM18]

UMUT Herkes gitti, kaldı umut! Her şey bitti, baldı umut! Gözümde fer, canımda can Tutunduğum daldı umut! Feryad ederken, her zaman İmdadıma geldi umut! Hasret çekerken sevince Kederimi aldı umut! Karamsarken, teselliye Kuşandığım saldı umut! İsyan ederken, asiye İtaatkar oldu umut! Saklandığım dehlizlerde Kaybolunca buldu umut! Mutsuz oldugum zamanlar Ne, sıkıntım? bildi umut! İcimde paslı, pörsümüş Ne acı var, sildi umut! Korktuğumda sigindigim Sarıldığım, eldi umut! Hazan sarınca ruhumu Kokladığım güldü umut! Ömrü ömrüm kadar uzun? Ben ölünce öldü umut! Abdulkadir Karaman