Bölüm 1
----------
Nargile dumanına benzer hislerim üfürdüğünde kaybolur gider.
Ruhun terkeder er yada geç seni ; içinde kalırsa dert kapa çeneni.
Kaç gündür yalnızlığımla başbaşayım.Ben böylede iyiyim.
Söylede bileyim mutluluk nerde? Odadaki resmin şu anda yerde.
Kalbimi ver de gerisini boşver.
Geri dönebilirim kendim için bil , kalbindeki defterden beni sil.
Kendime gelebilirim ben sensiz olmasaydı beynimdeki katil.
Şimdi bi geçmişe dön vede ağla , olmayan herşeye umudunu bağla.
Sırtını parmaklıklara yasla.
Çok fazla üstüme gelme , üzgünüm senin mutlu olduğun kadar.
Ayrı bi gün bile geçmez derdik , kaçıncı senemize biz ayrı girdik.
Yağmurlara sor ; ıslanırım ben her gece gittiğimiz yerlerde.
Mevsimi gelince dışarı göçersin kuşlar senden farklı mı? Söyle.
Yıkık bi duvara mı yaslanayım? Yada evimde yalnız paslanayım.
Adın her nerde varsa kalbime çarpar.Mutlu geçen günü üzüntü harcar.
Kurtuluşun yok devamı gelmez ; hayatın geçmişini geri vermez.
İçini bi dök bana biraz rahatla sakin olursan öfken geçmez.
Bölüm 2
----------
Yarınıma bakarım inan bana farksız.Çizili bu kaderim hep aynı ve bahtsız.
Hayat mı tatsız? Bende mi zevk yok? İnsan ürünse hisleri barkot.
Burama kadar geldi demekten bıktıysan ölmek tek yoldur.
Tak edene kadar amacına hep koştur ; değer verirsen sevmek suçtur.
Ölmek yoktur , dönmek vardır.
Kar tanesi gibidir hayatın , eline alırsan eriyip kaybolur.
Geçmiş günden yadigar kalan 20 senemdeki tek şeyim gurur.
Tüm hayat budur gerisini boşver.
Kendini bulduğun nadir yerler fotoğrafından kareler.
Acılara suratını dik tut bitsin.Dik durdukça o , kader eğilsin.
Emek verirsin fazla ; umudun bittiğinde en baştan başla.
Acıdı mı yüreğine düşen bu sözler? Yediğin o yaraları göster utansın.
Bi gün bakarsın herkes çok yakın ama hiç kimseye dokunamazsın.
Kendini yüksekten gören herkes yerin dibinden ayrılamaz.
Hiç kimse kendini anlayamazken karşındakileri anlarsın sen.
Gördüğün herşey sahte , burası kabuslardan kopan parçalar.
Hayatın klibini çektim fonda ölümün müziği çalar.