Raziel Nisroc - Şeytanla Dans [Lirik]
 

Raziel Verse 1:

Son duman ve ilk yaşam çalan bu valsla dans
Kalan donuk yüzüyle meskenimde Razi, yaralı bedene müh’redilmiş kurak arazi
Kanatlarında güz, yüzünde özlenen gülüştü –düştü-
Gözlerinde yaş, melek bu fanî aşka vurgun tövbelendi
Önünde dizlerim çözüldü ruhuma yaralarından naralar döküldü
Sustu! Körpe ruhtu dramasında!
Buralar güneşin yokluğuyla buz kesen sokakların
Çaresiz binalarında can bulan bir öyküydü gördüğüm çift taraftı madalyon
Melekti Razi, Şeytan aynı mazi aynı gaflet,
“yaşam mı zor sınav?” –gözlerim karardı!
Resti çektim büyürken ellerim parmak uçlarımda hüzün sarıydı tablolar
Çiçeklerimse güneşe baktı dansa davet ettim Şeytan’ı
Hikayesiyle iki melek dansa kalktı…

Nakarat: (2x)

Düş gülüşse, -ölümse anıları-
Yaşam dilimde kamçı, yaralarımda şarkı oldular zamanla!
Meleksin! –Şeytanımla dans eder misin?
Ölüm yakın, odam karanlık lütfen, şarkı bitmesin…

Raziel Verse 2:

Zaman mühür susar dilim, acım kalır yanar elim,
Sesimde aynı senfoni bu aynı dans odamda korkularda bedenim
Kollarımda Şeytan tıpkı ben misali;
“Nefeslerinde yılların hezimeti”
Yıllarım yılan sevişlerimle tablolarda,
Aynı sigara dumanı gözlerimde buğuyla okşayan o sis misali,
Nefeslerimle adını soludum, kanatlarında sesini buldum –titremişti yüreğim-
Kelamım aynı mevki; yerin dibinde gizli Razi kanlı mahzeninde çocuk misali tertemiz
Hüzün vekaletin içimde aynı düş –gülüş sefaleti- ; derin bir öykü meleğim!
-ölür müyüm susarsa melodi? Terk ederse ruhum bendimi?
Hayat donarsa? Sayfalarda yazılı kalır o sözlerim -kapımda mıydı ecelim?-
"Melodi susmasın Melek içimde açtı bak intihar çiçeklerim..."

Nakarat: (4x)

Düş gülüşse, -ölümse anıları-
Yaşam dilimde kamçı, yaralarımda şarkı oldular zamanla!
Meleksin! –Şeytanımla dans eder misin?
Ölüm yakın, odam karanlık lütfen, şarkı bitmesin…