No.1 - Mutsuzlar [Lirik]

[Çankırı]

Verse 1 yine yeni metin belgesine yazıyom hisselerim hisslerimin mezarını kazıyo kader acı beni üzdü sterio gel bana gel bana yerim inferno parladı sigaramın ucuna bi salya yol alana yol alma hakkı bedava bu ne dava bu nası bi kar yağ madı ama bembeyaz oldu bi anda beni anla ama deli sanma soğuk ama üşümeye üşenmem asla komik olmaya çalışma dostum komik olmayanada gülüyoruz burda depresyon ruhunda sansasyon yaratır olmazlar umrumda olmazlar nefes aldım mikrofona yaklaştım siz yaklaştınız ama ben kaçtım! nakarat ama sormadı kimse bu halin ne ben tek başımayım hep başa sar beni yak ve bi daha dinle yoksa bile bi sorun üret depresyon deep depresyon ateşten gömlek ve buzdan pantolon kendine yük olan insanlar tıpkı benim gibi kamburlar kaderine katlanan insanlar tıpkı senin gibi mutsuzlar Verse2 ruhumun içine girip cehenneme ulaş hiç yoksa amacın amacıma bulaş barışmak içinde savaş niçin bu savaş geç kalırım ama yine yürüyorum yavaş benim gibi takılan insanlar tıpkı benim gibi kamburlar atıp tutarlar arkandan ama parayla yine seni alkışlar unuttum geçmişi bu on beş ayda uyumamak için kafanı duvara vurma hissettim ama göremedim güneşi söndürün ışıkları eskisi gibi mermi ol hadi benim kalbime yerleş yermi o uyur ama akıllı bir keş yalan ağzına yuva yapmış genç biliyorum ama bunu yaşa ve de sen seç nakarat ama sormadı kimse bu halin ne ben tek başımayım hep başa sar beni yak ve bi daha dinle yoksa bile bi sorun üret depresyon deep depresyon ateşten gömlek ve buzdan pantolon kendine yük olan insanlar tıpkı benim gibi kamburlar kaderine katlanan insanlar tıpkı senin gibi mutsuzlar