Yas - Son Sözümdü [Lirik]

[ƒυякαη]

yalnızım bu akşam üstü duvarsa şansa küstü pembe dünya toz dumanla süslü benle kaybolan günümün önemi yok bu tahta sundu lakin kör gözümde tetik çekili son sözümdü bu kentte boş bi sahne figuran oldu beste bense sabrederken aklı başıma toplamıştım anne bir sefada rastladım cefayla arkadaştım arkadaşlarım savaştı bense çok yavaştım geçmişimle silinen hatıraydı gençliğim elimde son bi sigara var üstü çok karanlık bu kız da ağlasın ve sen de duy olanları tepki gösterip kaçanları inzivada kalmasın eski hatıraları,o insan haklı yaşına bakmadan yapar hataları kapandı duvarlar abandı kanlı boyalar her günümse dünüme hasret ağlar babamdan aldığım bikaç kuruşun hatrı yağdı başıma yağmur umur tepemde hoştur haydi kalemi kaldır kan kustur ciğere nikotin sahip olmuş ben de kaçmak istedim lakin önüme diziliverdi dertlerim benim de sıraya dizdiğim dünlerim vardı bir rüyaya daldım uyandığımda hepsi solmuş gökyüzünde bir suratla başbaşa derdimin doruklarında paslaşırken özlediğim yüz de vardı hafızamda belki çok uzakta zulümün önünü kesecek elime gülünü verecek kefenin kokusu düşecek sonunu kendi çizecek hayrola sonunu hayra yor ve ağlama ezeli kederi çekecek önüne sürülen seferi yoluna devşir kraliçe adını yok edin vezir benim tacımı gömdü kapalı kapılar arkasında beni de hiç saymadı saygı bekledim panikledim rüzgarında çok da bekledim eskilerden pay çıkardım kimdi haklı kaygı önüme tüneli sundu ben de kapkaranlık bir delikte tutsak oldum yalnızım bu akşam üstü duvarsa şansa küstü pembe dünya toz dumanla süslü benle kaybolan günümün önemi yok bu tahta sundu lakin kör gözümde tetik çekili son sözümdü