Raziel Nisroc - Mathilda [Lirik]

[RapubliX]

Raziel Verse 1: Kederle uyan bu güne, yüzünde çürümüş gecenin izleriyle Sesini kıs zihninin ve bütün benlik sorgularını kapına dayanan o çift el silah sesiyle öldür! Aslı kayıp bir öyküdür bu –özünde sen Silik bir cennet hayalinin sınırlarında raks ederken Kanar hüzün reallerin sağır gidip gelirken Her gününde aynı kabusun yolunda Cevapsız kaldığın bu hayat dramasında kaybederken Kayıp zamanı varsayıp ta sarhoşuysam zihnimin inceden dumanlı krizlerinde -peki sen nerdeydin? Ayaklarıma çift pranga vur kelamın bayraklarını indir yarıya tüm betimler sussa da; Dilime özgürlük mühürlerini yeğle, bavulumda armonilerim suskun halen kalp krizlerimle eşdeğerken Son kez bir sorgu sun harabe ruhuna Giderken O, bir şarap damıt ölüm tadında… Nakarat: (2x) Doğ Mathilda kollarımda hasretim küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik Tibet..! Raziel Verse 2: Kalan nedir bakar bir kör müyüz? Satar ölür müyüz? Huzur görür müyüz? -Savaş içinde kördüğümmüşüz! Sıyır ki tenini yaşamın içinde hep bu nağmeler var Sunaklarım Sin, melankolik travmalar Beni de dünde bırak koluma bir kelepçe tak, bugünde yandı közüm Sözümden dönemedim real özüm. Bilir kişiydi bir tekillik uğruna triplik dostluk örneği Mutluluksa hep bölüm bölüm Sen ki acının yadigarısın, Rap’inin kan beşiklerinde sallanan hüznün umuda haykırışlarındasın. Tasvirin tabibin , Rap’in hatim bu düş senin kadim sevişlerinde dünya kan kusarken eylemin.. Melodisel figürlerimde masum bir bebek yatar doyar bu renge çizilen tüm hazin kokan satırlar kesik nefeslerimden ince armonim sızar. karanlık bir odaydı kalbim duvarlar ve tablolar...” Nakarat: (2x) Doğ Mathilda kollarımda hasretim küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik Tibet..!

---

Konu RapubliX tarafından (06-11-2010 Saat 01:08 AM ) değiştirilmiştir..