Sürveyan ft. Da Poet - Ruh Piyesi [Lirik]

[єραcк]

SÜRVEYAN VERSE Boşlukta etlerim çürürken Tanrının ellerinde hürkal Dilimde hüzzam Vurdumduymazlık son noktan,avucum tutanak Betonlar sığınak,duaların kaçamak Varmı defterde saatlerce ölü yaşamak? Ruh piyesine saçma roller yazıp katmak Taşra kentlerin kadını buraya kalkmaz hiçbir taşıt Senin bahçelerinde balçığa sıvandı yaşım Seher vakti mektebinde senin avındayım ben Gerilimle oynarken çocukluğu yedim,ben Göğsümde yıkılan çaresiz bir krallık Ücra kaldırımlara nasip oldun,elim kanlı Beni katma,yoluna katma Çaresizlik burda en alt katman Yağmurların sevdiği adrestin aslında Yağmurlar bir tek beni sevmedi aslında NAKARAT Yalnız/yalnız sen yoksun sokaklar düşman Yalnız,sen yoksun,herkes pişman(pişman) Beni ararlarken fire verdi yüzüm,eşgal DA POET VERSE Yıkılan krallığının enkazındayım Kan içinde fotoğraflar kalp yığınları arasında Geçmişin saçma sapan tekrarındayım Bir damla keşke bile şimdi çok uzakta aslında Beynim yalnızlığı bir tümör gibi benimsedi Artık hiç bilmediğim bir ülkenin elçisiyim Kahkanın eskisi,bir meczubun bestesi Bir tek günlük olsa bile en rüzgarlı mevsimiyim Ben estikçe eskidim,hatıralar şahidim Seni yok etmeye en çok kendime tahribim Huzruna talibim ey bir çınarın gölgesi Köklerim takribi bir kaç milyon sene öncesi Gözlerim sis,ellerim toz Söz verip yok oldu,gitti yine en derin dost Beklemek zor,yelkovan zamanı damara saplıyor ve tüm timsahlar yine hüngür hüngür ağlıyor