Abdulkadir Budak - Kırgın Arkana Bakma

[moRojeM18]

KIRGIN ARKANA BAKMA O şehrin salıncakları düşürdü çocukları İtfaiyecileri sözleştiler yangınla Irmağının kıyısına çadır kuramam artık Elimi uzatamam kapı tokmaklarına Çarşafları kirli artık, yatamam otelinde Çaylarını içemem bildik park kahvesinin Irmağının kıyısına çadır kuramam artık Halam beni bir daha o şehre beklemesin O gün düşürdüm cebimden, getirmesin bulanlar O şehirde çektirdiğim son hatıra resmini Artık her yerim üşüyor, o şehir benim için Avcı duvarında asılı ceylan derisi Bastırılmış duyguların şiirini yazmalıyım Mezun verdi güz okulu bu yıl da Kelebek kanatlarını kopardığı doğrudur Bahçelerini kuşatan dikenli çit tellerinin Sabun arıyor şehir, ellerini yıkayacak Benim içimden gelmiyor başkası versin Bilmiyorum ne kadar sürecek kırgınlığım Yama tutar mı bilemem yüreğimdeki yırtık Arada bir giderdim çocukluğumu bulmaya Gitmek gelmiyor içimden büyüdüm artık Abdülkadir BUDAK