Abdurrahim Karakoç - Ey Can

[moRojeM18]

EY CAN Ben sabit şeyleri sevmem ey can Sen Eğer beni dinlersen Çağlayan ırmak ol... Ve gönül gönderine çekilmiş Nazlı nazlı dalgalanan Bayrak ol... Ben karanlığı hiç sevmem ey can Vaktin her saatinde Her zaman Ağaran şafak ol... Güneş ışıklarıyla ürperen çiçek Seher yeliyle ırgalanan Yaprak ol... Ben bulanıklığı sevmem ey can Sen Yayla pınarlarından akan Sulardan berrak ol... Göl olma, gölet olma, baraj olma Kaynak ol... Ben uykuları da sevmem ey can Uykulardan uzak ol... Kış günü karları yarıp çıkan Beyaz bir gül Mavi bir zambak ol... Ben zaafları da sevmem ey can Hakikatleri sarıp-sarmalayan Zaaflardan ırak ol... Geri dur geri dur ey can Nefret sarayındaki sultanlıktan İlim ocağında çırak ol... Sana tavsiyemdir ey can Zalimlerin boynunda süslü kravat olacağına Var bir garip ölünün üstünde Kefen ol... Kimsesiz gelinlerin yüzünde Duvak ol... Abdurrahim Karakoç