Ceza - Dünya Dönüyor [Lirik]

[RapubliX]

Verse 1: Ormanlarda kral denen aslan, ormanlarda yaşar mı? Ormanımda aslanlık yapan krallar salaktır. Maymun olsan neyse alırdın bir muz çekip giderdin, Ondan sonra neyse icabına bakardık. Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde, Kalbur zaman içinde, Ta bu zamanlar için yazılmış kitaplar var, Zekadan yoksun bütün bürokratlar için. Elinde kitap tutmamış ve ortalıkta gezen, Cahil aydın ve bilmiş tayfalara, Bütün cani azgın ve kurak tarlalara, Gerek ilim, irfan ve kitap aranmakta. Belki bilim, ilham ve imkan sunulsaydı, Biraz daha aydınlıktı her şey. Eğitimin parayla olmadığı bir diyar nerede. Gözünde perde var. Şimdi atmosferde değilim ben bu kendi dünyam, Hem de kendi rüyam, Ateşlendi fünyem. Verse 2: Her birimiz bir düzenin aletiyiz maalesef, Adetimiz hissetmeden kullanılmak bazen de. Kaybedilen şeylerin bazen de yok telafisi, Suni bir teneffüs bekliyorum sanki okulda. Ortalıkta gezen akıl küplerinden mi? Yoksa bir müptezel misin sen? Kitleler midir yol gösteren hep, bireyler mi? Kuzeyden mi gelir şer bilinmez, güneyden mi? Elinden gelen de yararlıysa çekinme. Sebep sonuç belli değil, Bence sorun elli bin ve çarpı dört yüz elli bin, Dağılım en başta dengesiz. Amaç buhran yaratmak toplumda, olma sersefil. Kanma asla yalanlara, dönme sakın tam geri. Sıcaktan daraldığım anda eser bir samyeli. Vaat veren çok olurmuş, yoklayanlar var beni. Sormayanlar hatırını, sen bul parayı tanırlar. bul karayı al parayı sanma hayat bir kumar Verse 3: Düşündükçe taşındım bambaşka diyarlara, Bir başkadır bambaşka diyarlardan aldığım ilham. Her tarafta beni izleyen gözleri görür oldu gözlerim, Gözledikçe alemi gelişmekte sözlerim. Herkes eksiklikten çok hep fazlalığını gösterir, Doksanlar bitince sanki daha bir arttı gösteriş. Aç karın doyurmak derdi olmayan mı yükselir? Yoksa kendi derdini düşünmeyen mi silinsin? Bugün varız, yarın yokuz ve hiçbir şey bilmiyoruz, Böyle geldik gidiyoruz ne verirlerse kanıyoruz. Elimden bir şey gelmiyor yazmaktan başka, biliyorsun. Belimde silah olmaz, o yüzden hep kalem taşıyorum. Eşitlik ararken çaresizlik bulunca, İnsan çeşitliliği bir kenara iter, yollar kapandığında. Zorbalıkla olmaz hiçbir düzen, yollar dolambaç. İstesen de gelmez geri, kaybettiğin vakit geç. Söz: Ceza Müzik: Yusuf Köybaşı & Fabian Martens Aranje: Yusuf Köybaşı & Ceza