Uzun zaman oldu biliyor musun?
Bu kağıtla bu kalem buluşmayalı
Belki de çok şey daha var içimde buluşmak istediğinle buluşamayan
Çok şey!!
Yine bir durgunluk havası var bende
Yine duygusallık
Ve yine bir şeyler çırpınıyor yüreğimde
Yüreğimin de içinde
Bir kuş saklı sanki göğsümde
Ha uçtuHa uçacak!
Ellerim göğsüme bastırıp
Avuçlarımın içine alıp onu
“Uçma!Gitme uzaklara!Yanımda kal!” dercesine
Yalvaran gözlerle bakıyorum gözlerine
Şimdi, sen ve ben
Her şey o kadar erken ki!
O kadar bebek ki hislerimiz
Bir daha kaybetmek var en kötüsü
Bir daha ve son defa kaybetmek
Ve büyütmeden öldürmek var o bebeği
Belki de zamanım yok,o zamanı olmayanı beklemeye
Ya gelmezse o beklenen o zaman!
Ya da gelmeden zaman biterse!
Apaydınlıkken şimdi her yanım
En aydınlıkta büyütmek istiyorum o bebeği
O zamanı olmayanı bekleyip de boşa geçsin istemiyorum bu aydınlık zamanım
Karanlığı bulmak da var
Ve bir daha aydınlığa dönecek gücü bulamamak da
Hadi gel!!
Neyse elimizdeki şu an içimizi aydınlatan
Bittiği yere kadar yaşayalım
Göreceksin!Yaşadıkça bitmeyecek
Yaşadıkça daha da aydınlanacak içimiz
Mutluluğun En Güzelini Yaşayacak Kadar Özgürsen;
Sevginin En Ağırını Taşıyacak Kadar Güçlüysen;
Hadi Gel!!Bekleme