Miralay - Son Bu Mektubum (Versiyon 2) [Lirik]

[єραcк]

Son bu mektubum ve hüzün keder sende kalsın Sende varsın dost deyip ezip geçen sen Ah bi dinlesende beklesen kaçıp gider tren Çoktan uçtu şimdilerde ah ne gelir elden Sanki Güngörende işin biter koşarak Sanki beklicekmiş seni bir ömür hep çoşarak Koşa koşa eriyecek hatıralar dizlerinde Krizlerle birleşecek o fotoğraf izlerinde Şimdilerde suskun oldum dost söyle bana Ben mi yıkıp geçtim seni yardım istemedin haa? Sense ince bir ipe umut bağladın her gece Düşündüğün gözler şimdi başkasıyla elele Söyle son zamanda kaçta gittin evine Annen elden yardım diledi kim tutmuş elleriyle Sense hayretler içinde karanlıkta koşarken baban kalp krizi geçirdi hayatı tıbbın elinde Ehh be dost! Sevgi güzel hoş geçer bilirim Kalp ağrısı zor geçer geçmesini dilerim Ana baba derde düşmüş darda kalsa gelirim Baban şimdi vefat etti başsağlığı dilerim Suskun kalma bu hayatta haykır işte karşında Uçup gidecek hayallerin peşinde çok takılma Sor bana bende gördüm acıyı hüznü kederi Kalp ağrısı çabuk geçti dostluğumuz ebedi... Şimdi sor bana nooldu uğruna ölüyodun haa? O şimdi okulda değil fiyakalı arabada Hayat çokta umrunda nasıl olsa hala güzel Güzelliğe para veren sarı çizmeli Memet Ağa Senden sonra patronun oğlu sarışın çocukla İki günde nişan taktı düğünü ise ufukta Davetiye yolladılar bütün mahalle ayakta Sen doğduğun gün evlendi Sapanca'da yazlıkta Çok geçmedi bu sıralar para suyunu çekmiş İster istemez bizimkinin borçlar birikmiş Senin aldığın hediyeler eskiciye verilmiş Unutma bitmeyen aşklar birgün bitirilirmiş Suskun kalma bu hayatta haykır işte karşında Uçup gidecek hayallerin peşinde çok takılma Sor bana bende gördüm acıyı hüznü kederi