Raziel Nisroc - Er Mektubu Görülmüştür (ft. Gmc, Vurgun) [Lirik]

[RapubliX]

Vurgun Verse: Yaşama hevesi kalmamış ki gönlümün ve ömrümüm bu son gününde azap çekerken Uzakta bekleyen tek bir engel –artık dön gel! Diyen bedense çaresizce geriye döner Yürürken hep solla başladım, emri böyle verdiler, destanı gönlünde yaşa Artık iskele alabanda, dalgalarla çaresizce gönle vurdular Sitem yoktu, şükürle biterdi her konuşmalar Başımı yastığa koyduğumda, zamansa ağlatan o sayfalarda Bir askerin mektubunda, köşeye yazdığı o notlarında İzmir’in soğuk sabahlarında dualarım var Uzakta bir kent orda dostlarım, tek ailem Menzil’im var! Nakarat: Güneş doğar batar velakin özlemim gidenlere Ağırlaşan zaman dilimde ve ses telimde İnceden bir ağrı var be kardeşim nerede eski günler Savaş farazi bedenim ahuzar nöbette bekler Raziel Verse: Kardeşim merhaba, şuan odamdayım zifir karanlık heryanım küçük bir ışıksa başucumda Sızlamakta gözlerim melekler aldı uykumu Kusura bakma bedenim ayların yorgunu Yazdıklarımdan anlamışsındır zaman tükenmiyor Acıyla kilitlenirya dilin, bendede o misali !! Yani suskunum donuk hayatın balkonunda seyri alem Sense orda kilitli matemim Günler aldı öyküleri, vurdu geçmişe Değişir alem her dönencede saklı bilmece Ayakta kalmam acaba dayanmama mı bağlı Yarın aynı güneş yüzüme yansıtır mı varlığını Ettiğin tohumlarında kaç beden ölür çıkar konuysa Çekerim elimi söylemem bilirsin Hasret duygusunda acının armağanları Sigaram söndü dumanı gökyüzünde adını yazdı. Nakarat: Güneş doğar batar velakin özlemim gidenlere Ağırlaşan zaman dilimde ve ses telimde İnceden bir ağrı var be kardeşim nerede eski günler Savaş farazi bedenim ahuzar nöbette bekler Gmc Verse: Badenin yamaçlarında ellerim cebimde bekler oldum Güneş karanlık açmaz oldu gül yüzün Ağlayan çocuk misali masumum gecemde Nefret ettim dünlerimden üzgünüm Gittin gideli dostum, odamda ben yok Biraz sorumsuz, biraz da mutsuzum bıraktım herşeyi Aynı kaldırımda çöktü dizlerim yalnızım Yanımda sadece geçmişin yalancı tortusu Dostu kaybedip çekilme korkusu Belki birgün aynalarda kaybolup gider bu cismim Hangi düşlerin sonunda mutlu oldum Hangi dostların yanında oldum Yolunda gitmeyen durumların sebepleri bitmez oldu dostum Dönence vakti geldi artık elimde kalmayan umutlarımla Şimdi geçmişin kanatlarında Gençliğim yitip gider menzilin karanlık kollarında... Nakarat: Güneş doğar batar velakin özlemim gidenlere Ağırlaşan zaman dilimde ve ses telimde İnceden bir ağrı var be kardeşim nerede eski günler Savaş farazi bedenim ahuzar nöbette bekler