Raziel Nisroc - Mekan-ı Cehennem [Lirik]

[RapubliX]

Verse 1: Gözümün önündeki ilk perdeydi hayat Kan çanaklarında yaş akıttım, paslı kalplerinde yattım Uykularım kabustu! Bir çığlık tetikledi zihnimi sinir krizlerinde yaş 11, Hastane koridorları yalnız koştuğum bir bahçe –çiçekler yeşil- Toz pembe düşleri kurmak için Da Pollyanna’lar geldi geçti yolumdan Ama gecelerimde hep bir katilin adı seçildi Nedense; Uçurtmalar yırtık ve sahilin ucunda bir hüzün şimdi Kırık hayallerimse, cebimde kazandığım misketlerin rolünde.. Oysa, hayatın dikenli yollarında ben sevincin adını karalarken bu yüzlerle kardeştik! O yüzler hep güleçti.. Şu güneş battı ve kardeş kardeşi vurdu sokağım kan koktu Bir çocuk evine kapandı, adına ağladı,mevsimler döndü Sonbahar! Dur daha sevinci yaşamadan girdiğim kuyuda kaçıncı elveda Her güne dikilen kaçıncı mum bu merhabanda ve de bin duanda? Büyüdüm ; derken elimde kalan bir çok kirli hatırayla Mısra olup süzüldüm tek tek armonilerimin semasına.. Nakarat: Mekan-ı Cehennem bir dünya ve bir oda Bu varoluş, bir kayboluş, aslı kan, son duman nefessiz Sigaralar söner günahla çift dikişti bedenimiz Zaman biziz! –birimiz galibiz.. Çaresiz.... Verse 2: Ufacık bir düş yarattı ve kaçtı aynalardan gerçeği yok saydı, Sevgiyi kanattı elleriyle doğurdu ancak; Sancaklara diktiği her ritimde bir eksik, Yazdığı her satırda kör bir çocuk vardı ; tuttu elimden çekti kendine.. Yorgundu, hasta düştü bir kış günü vuruldu tek bir sözle Yarattığı mabet mateme döndü, Şaraba baktı doğacak güneşi.. Elyel geceleri kör dumandı bende izledim, Pandomimlerimle bir öykü yarattım Şeytan’la Dansa kalktım ve sarıldım hayata.. Gözlerini kaparken tuttum kolundan soktum harflere Kelimeler yoruldu fakat ben yorulmadım söylemekten, Ben Emin’dim, Ben Raziel’dim. Depresif bu alemin içinde akli dengemi yitirip Suikast notları tuttum kendime –kindi mürekkebim..! Bıktım sabırdan! Kestim umudu hayattan ve yazdım.. Ölüm kokardım adımı binlerce yıl önceden çıkardım Sakladım içimdeki çocukları kalbimin odalarına Tek bir süngü ile bir mısrada, koştum soyut savaşlarıma Nakarat: Mekan-ı Cehennem ve bir rhyme, Bir baseline ve bir drum, Bir mısra ve verse’ün büyüsü tüm bu kompozisyon Örs dövüldü sesini duy izlerimde bir melek, Raziel ; nisroc adına gizlediğim asalet !..