Miralay - Ölüler Şehri [Lirik]

[єραcк]

Verse1 Ölüler şehrine hoşgeldiniz! zırhınızı verip kefenimi giyiniz Unutmadan şunuda söyleyim, burda ben yaşarım geçmişi siliniz Bir masal anlatsam hangi biriniz? dinlerdiniz yada anlardınız beni? Belki tam zamanı şimdi olmalı, yada şimdi susup bu defteri kapamalı! Küçük bir çocuktum vede koştum, karanlıkta hep kendimi buldum Oyuncaklarım yoktu belki, ama oynıyacaklarım çok büyük oldu Bir gece vakti camda bir tıkırtı, yamacıma girdi çehremi sardı Çok soğuktu çok yakında ölüm! çok acıydı gördüm! kendimi gömdüm! Nakarat: İndir ya rab! Merde ferman Çehrem gülsün! Yandım eyvah! Ölüler şehri! Derde derman Suretim asık, yollar uzak Verse2 Yaşamım beni hep diplere sürdü, ama en dipte harcanır oldum Omzuna yaslandıklarım olmadı, fakat herkes omzuma çöktü Gözgöze gelemedim, bugüne kadar insan oğlunu sevemedim, nefret ettim! Kaderime boyun eğemedim, elaleme restimi çekmedim sıkıntı çektim! Yanlızlık seni buldumu hiç? Ayrı dünyada oldunmu hiç? Çok yanlız kaldım, ben hep öldüm! ölüyken acıları çektin mi hiç? Şimdi bir masal dinlediniz, gerçek neydi? yada beklentiniz? Bir mezar taşına ismimi yazdım, ölüler şehrine hoşgeldiniz!