Miralay - Rüzgarlar [Lirik]

[єραcк]

Verse1 Bu kaçıncı perde, hayat utansın Senaryo bitti be perde kapansın Her gece aynı rol, aynı ve sahte Gün batıyor bak aynı sıhatte Bak aynı sokakta bir başıma ben? Bir hayli yorgunum... gözyaşımı sen? Damladı, ağladım, anladım ayrılık Olmasa keşke, ama var neden? Yelkenler açtım bu gece ufkuna Hayale daldım seninle kolkola Birde baktım ki yelken düşmüş Düşündüm ayrılıkta mümkünmüş.... Dilime kelepçeyi vursa ne olucak? Kalbime kazımışım ismini.. Ancak! Vur beni, durmadan.. beni kul saysana Dur ama gitme! perde kapanacak.. Nakarat: Bir an gelir.. hüzün çöker.. yaprak yaprak senden içer.. Bir an gelir.. Umut biter... yaprak yaprak kalbe düşer Bu rüzgarlar eser durur! Kanım aynı tertemiz için çürüktür, gözler hep yaşlı mehtaba küskün Bu poryazlar neden vurur? benim alnım ak, başım dik! vede asla.. eğmedim boynumu bükmedim yasla Verse2 Tutundum yinede, beşinci ipten Aksadı düştü, azap kadehinden Gürledi gökler ağladı sessiz Ben garip yazar, sense bir cevher.. Dörde on kala uyandım uykudan.. Onca kefen giydim.. Hep korkudan kaçıştı.. Bedenimi şerler sardı, gel al götür beni bu kuytulardan..