Raziel Nisroc - Esperanza [Lirik]

[RapubliX]

Uyan! Saat 16, çoktan akşam evine çöktü Bir İki dal sigara sonra kalktı yıkadı yüzünü Birkaç bozukluk attı çantaya giyindi hüznünü, Hazırdı fakat unuttu kahve içmeyi Bu iş günü; Adımlar hızlı telaşla indi basamakları Kapıda mart, geçmedi kışın sancısı, Göz Altlarına yer eden öfkesi, gururla kaplı Durağa vardı tamda son nefesinde sigarası Bir parmak hareketiyle izmarit yerde Basınca üzerine düşündü tükendiğini haliyle Dedi ki –Taksim’e Taksi yol aldı aktı caddeler içinde engel olamadığı bir kavga vardı kendiyle yüreğine çektiği kaçıncı set ? Kaçıp gitmekte bir seçenek ama kabusları hiç bitmeyecek Gittiği her şehirde takip etti gölgesi Anlamsızdı kaçmak; girerken bara fark etti Hayat böyle, zamanı hiç tutamasak ta Bir anda Her şeyi kaybetmiş olsak ta hisset! Güneş parmak uçlarında ve Dans et! her yeni gün doğan umutla Diğer evi çalıştığı bu mekan Gelip gider insanlar, oysa ne seviyesiz bir diagram Ahşap dekor, oldies ve rock playlistte Ve başlar işine sahte bir tebessümle birlikte Ön masada bir çift tartışırken Anımsadı birden onu terk eden sevdiğini babasıyla içen birisi her gece misafiriydi bir yanı özlerdi kaybettiği ailesini Oldukça hassas olması güvensizliğinden Ağlamayı reddetmesi birazda bu yüzden dönen şarkı yine “Hope Leaves” Hatırladıkça gözlerine konardı çaresiz bekleyiş Eminim adını hatırlamazdı hiç kimse Ortadan kaybolsa yerine biri gelirdi elbette kararlıydı yazdı istifasını bıraktı masaya çıktı bardan yarıp tüm kalabalığı Chrous: Evine vardı saat 1:50 Fark etti masada bekleyen soğuk kahveyi Çıkartı paketi Dolandı salonda, Oturdu koltuğa Her şeyden geçtiği an kararını verdi korkularıyla Saatler işler yüzüne kalıcı izler Yavaşça tüket, hayat mı? üç günlük ziyafet Bir anlık gaflet düşersen Sarar başa, Sonunda kalırsın acılarınla karşı karşıya Duvarlar kaplı haber ve resimlerle Kesti nefesini bir anda deprem manşetleriyle Artık Saat 2:50 ateşte iki eli Kaşıkta beklemekte eroini hazırlar cinneti Kokusu hala teninde sevdiği herkesin Damarına enjekte etti onu terk edenleri Çünkü enkaz altında aramıştı ailesini Ağustos 17 Tanrı bilir, hüzün ve öfkesini